Een scheldschrift van een proactivist

Zout tekort?Goed nieuws!!
09012010

Een scheldschrift van een proactivist

Heerlijk zo’n blog,je helemaal laten gaan in het ergeren.
Niet politiek correct moeten zijn,lekker eenzijdig je gal spuwen op fenomenen waar je het bloed van onder je nagels mee krijgt. Gelijk hebben mogen uitschreeuwen.
Tegelijk hekel ik mezelf,spijtig maar de waarheid bestaat niet,shit.

Ergeren geeft ook energie,en buiten wie het leest heeft niemand er last van.
Ik ben wat stoom kwijt,”ze” weten het en ik lig badend van genot in mijn grote gelijk.

Waar gaat het over?

Mijn verbazing, ergering vindt haar grond in het gemak waarbij we pikken hoe slecht voorbereid de wereld in mekaar zit.
Door die lousy voorbereiding slaagt men er niet in op een fatsoenlijke wijze het heden te managen waardoor men kan klagen geen tijd te hebben om de toekomst voor te bereiden.

Ik wil ’s kritisch overlopen:

1. Hoezo,een probleem met voorbereiding?
2. Wie heeft daar nu last van?
3. En dan,toch niks om u druk over te maken?
4. Het goede nieuws?

Deze vragen alleen al maken me wild.

1.Hoezo,een probleem met voorbereiding?

Enkele fenomenen die elk jaar met de seizoenen meekomen:

• Een beetje winter en plotseling stelt men vast dat er strooizout tekort is. Ik heb de luxe om te schrijven dat het idioot is om onvoldoende zout te bewaren. We spreken hier over 2 weken winter,waar zelfs vorig jaar de winter al heel zwaar is. Een beetje historiek mbt het weer en de huidige hysterie (tekort,urine gooien,zoutcommissaris,…” kon perfect vermeden worden.
• Let op het volgende. Begin maart,wanneer de lente in de lucht hangt moet je ’s een tuincentrum binnengaan. Paniek,het grasmachine geraakt niet in gang,snel even naar…. en dan er zich blauw staan ergeren.
• Nog eentje voor de zomer,echt gezien op TV op een bloedhete juli dag vorig jaar.
Een man was in zijn auto,vergezeld van schreeuwers van verhitte kinderen,aan het klagen dat “ze” de mensen nog geen eens drinken konden geven op de autostrade naar zee waar ze al 4 u in de file stonden terwijl ze toch om 8.30 waren vertrokken….
Of nog,ook echt gezien,mensen vliegen voor 40 € naar Istanboel en klagen dan ,wanneer hun terugvlucht in de soep draait,dat er “te weinig informatie” en “geen voorzieningen” zijn. Heerlijk om dit verontwaardigde schaapachtige gezichten dan te zien,met hun opengesperde calimero ogen.

• In de herfst vind ik direct geen,maar wacht maar tot mijn review in de herfst,dan liggen er allicht bladeren op de spoorlijnen,…enz


Ouwe zeur,typisch HLN lezersbrievenpraat van verzuurde bruggepensioneerden. Stuur het op,met 50 fr voor Kindergeluk.

Toch niet.

Ook in “het zakenleven”,geroemd om zijn professionalisme loopt het ook al ’s fout,al heb ikzelf de indruk als pro activist dat het soms wel ’s goed loopt.


Juicy voorbeelden:

In de people management/communicatieve sfeer:

• Stuntelig meekrijgen van mensen. Het stuntelen gebeurt,het meekrijgen niet. Enkele voorbeelden:
1. Invoering van Key Performance Indicatoren. Nobel doel. Bedoeling is mensen zicht te geven op de kwaliteit van hun prestaties teneinde deze positief te beïnvloeden.
Goed aangepakt werkt dit uitstekend.
Echt gezien:de leiding selecteert eenzijdig de KPI’s waarvan de impact ligt bij de vloer,zet het met rood,groen,oranje lichten op papier,hangt het snel uit aan de afdelingsborden en spurt dan terug naar het veilige bureau.
Gevolg:iedereen :verliest:de leiding wordt bevestigd dat “ze willen niet mee”,de vloer krijgt bevestiging “het zijn assholes” en het systeem (“KPI’s”) is gecontamineerd.
2. Teambuilding brengt dan redding. Om het met Stieg Larsson te zeggen : “Werknemers die bazen haten” gaan vervolgens op teambuilding. Volleybal,speleobox ,bowling,elkaar fysiek aanraken (hhhvvrr) ,het passeert de revue. Er mag dan vooral niet over het werk gesproken worden.
Terwijl dat nu net ’s goed zou moeten besproken worden (zie elders meer,in “De weerzin tegen werkoverleg”.)
3. Ontslag als garantie op tewerkstelling.
U leest het goed,de aanpak van een ontslag van een slecht presterende werknemer kan als gevolg hebben dat betrokkene in het bedrijf wordt ingebetonneerd.
Hoe liep het?
• slechte performer,een sta in de weg;
• werkt collega’s en leiding mateloos op de zenuwen,maar wordt er niet op aangesproken;
• op een blauwe maandag begaat hij een fout,en dan is het plotseling:”Hij gaat eruit”.
• Actie =reactie,gevolg blokkering,man komt terug binnen,en heeft vanaf dan een harnas van bescherming rond zich.Met wat geduld,planning én voorbereiding had hij betere oorden opgezocht.

4. Men wil bepaald een bepaalt gedrag veranderen,mensen leven bepaalde afspraken niet na zoals het hoort en de puntjes moeten op de i gezet worden. De baas beslist,geen overleg,zo is het,bij decreet.Basta!

Trouble ahaed! De nieuwe policy wordt uitgehangen,wordt zwaar gecontesteerd en wordt ingetrokken. Gevolg,men is verder van huis dan voor de start.

5. De niet borging van afspraken in een transparant systeem zorgt ervoor dat elke afspraak altijd opnieuw wordt gezocht,bediscussieerd en voor gedoe zorgt.

6. Zelf als beginner meegemaakt,en zwaar in de fout gegaan. Na een personeelsfeest gaan enkele medewerkers op café elkaar te lijf met een glazen asbak. Gevolg:één ziekenhuisopname en enkele dagen werkonbekwaamheid. De moraalridder in mij vond dat dit niet kon,en trok (zonder de flanken te bewaken) ten strijde. Drie dagen schorsing voor beiden. Ieder die er tegenin kwam werd vakkundig overtuigd “Dit kan niet”.Een norm dient gesteld!


Een betere voorbereiding had mij echter geleerd dat een belangrijke waarde (thuis doe je wat je wil) in het gedrang was.Met als gevolg lange staking,ikzelf ben het (onder hoongelach)gaan toegeven aan het stakerspiket,en vervolgens kreeg ik ook het management nog op mijn kop.
Uniek leermoment.


En nog dit:
• Sommige mensen staan altijd 200 mails achter,consequent. Volgens mij kan je perfect,die mails in 1 keer inhalen,en vanaf dan er een 20 tal achterlopen. Probleem is dan wel dat je er niet kan over klagen.

• De energie die gestoken wordt in een slecht klassement

The devil is in the detail:

• Wat nooit werkt zijn beamers,de multifunctionaliteit van dergelijke systemen zorgt ervoor dat je door het bos (16 ingangen),de bomen (de kabels en de afstandsbediening) niet meer ziet.
• Wat er nooit ligt op een whiteboard of flipchart zijn de juiste stiften. Als ze er liggen schrijven ze niet. Als ze schrijven is het papier op.
• Teleurgesteld ga je je handen wassen in het toilet,inderdaad papier op:met natte handen terug aan het werk.
• Vervolgens wil je een kopie nemen,snel snel. Wap :2 minuten wachten,machine staat in Eco modus,overschrijven gaat sneller.
• Printers op locatie. Na een moeizame onderhandeling,het akkoord is broos,het gemor stijgt ,is het zaak om snel,snel,die handtekening te hebben. Op dat moment installeert men de printer,en groot is de verbazing,hij werkt niet. De stress stijgt ,het gemor ook,iemand zegt ik ben weg en teken morgen wel. Dikwijls:dag akkoord.


Bij jou thuis

• Je wil koffie drinken,probeer ’s een doos melk te openen. Deze is zorgvuldig geconstrueerd zodat niet lekken,onmogelijk is. Knap werk!De productielijn bepaalt hoe het product eruit ziet,toch niet de gebruiker.Vervolgens gebruik je de thermos. Wist je dat thermossen een anagram is van (vul maar in:smossen komt in de buurt)
• Aanschuiven op zaterdag in de supermarkt,omringd door mensen die willen(maar net niet kunnen) passen,of godbetert (vervallen) bonnetjes indienen.


Klopt,allemaal karikaturen,maar ook echt gebeurt.
Nadenken op voorhand,voorbereiden had veel leed kunnen voorkomen,maar…..


2.Wie heeft daar nu last van?

Tja,zo kan je het ook bekijken.

Waarom maak ik mij druk?Allicht heeft dit allemaal ook te maken met mijn ongeduld,resultaatgerichtheid,afkeer van overbodig werk en extreme technische onhandigheid (zeg maar onhandelbaarheid) .

Wel, hierom:
1. Te vermijden werk is zinloos werk. Het leven is te kort om u met onzin bezig te houden. Wel leuk voor de werkgelegenheid en de brandweermannen onder ons,maar het is verloren energie die beter kan worden benut.

2. Terwijl we immers bezig zijn met dit soort toestanden kan je de toekomst niet voorbereiden en leg je de keiharde ondergrond voor herhaling van het gestuntel in de toekomst.


3. Consultants moeten ook leven. Kijk ’s naar wat een consultant zegt als hij komt,nooit iets nieuws,we weten het allemaal wel,maar doen het niet,hoe komt dat toch. Zijn helderheid om dit allemaal te zien komt omdat zijn beeld niet vertroebeld is door emotionele betrokkenheid.

4. Ken je ze niet?Ik zie in mijn hoofd een aantal “Hoogleraars voor probleemproductie”.Ze bestaan,en geven anderen veel werk. Op aanvraag geef ik namen.


5. Mensen klagen graag,anders kan ik het niet verklaren. Onlangs zag ik een patroon in de drift om te kunnen klagen,een soort regel van 3:
1.Men organiseert iets op hopeloze wijze.
2.Vervolgens ,als alles in rep en roer staat,werkt men keihard om het op te kuisen.
3.Daarna kan diezelfde men heerlijk klagen over te veel werk.

6. Hart en darmkwalen. Een slecht voorbereide organisatie zorgt voor stresstoestanden op het moment van de waarheid. Onlangs hoorde ik een andere pro activist (niet toevallig een familielid) zeggen:”Wat mij opvalt is dat op drukke momenten ik altijd kalm ben,terwijl mijn collega’s op dat moment als een kip zonder kop rondlopen”.
Pijnlijk is echter dat je weinig alleen kan,je zal daar maar goed voorbereid zijn,en op dat moment geconfronteerd worden met de chaos van anderen en…….jeezes ,je plannen moeten veranderen.
Maar,een echte pro activist,heeft zelfs dat voorbereid.

7. De niet pro actieven. Ja,ook zei hebben last,last van de druk en het gezaag van de proactieven. Ik merk dat mensen al zenuwachtig worden bij mijn aanwezigheid,onlangs reageerde een beamer zelfs buitenaards op mijn vibes…

3.En dan,toch niks om druk over te maken?

Hier zou ik graag mijn tegenpool aan het werk zien,iemand die de problemen oplost als ze zich stellen,iemand die altijd gerust is, in het hier en nu leeft. Creatief de dag plukt in het hier en nu.
Als ik mezelf niet was was ik jaloers,ik besef immers dat een te ver doorgedreven pro activist in een dwangbuis eindigt

Bovendien ligt bij een strikte voorbereiding een andere duivel “ de bureaucratie” (lees hierover later meer) op de loer

Voor mij is het de keuze over waar je je energie aan geeft:
• de ellende vooraf in kaart brengen door terreinstudie en dit voorbereiden;
• of de ellende managen op het moment zelf..
Beide invalshoeken hebben voor en nadelen,ik zal mogelijk meer fantomen bestrijden maar betere kwaliteit leveren. De andere gaat geen energie verspild hebben aan fenomenen die niet plaatsvonden.
Mij past ,vermijdend als ik ben,optie 1 echter perfect,maar mijn misprijzen voor optie 2 wordt steeds milder
Bovendien ben ik ervan overtuigd dat de duurtijd van een opdracht afneemt en de kwaliteit toeneemt als je meer investeert in de voorbereiding.
Met een tekening?
1
DUURTIJD OPDRACHT
2
VOORBEREIDING UITVOERING
3
VOORBEREIDING UITVOERING



Ik zie het positief,als iedereen pro actief wordt,kom ik zelf te laat…

Uiteindelijk zijn we allen mensen,en iedereen is verschillend.
Verschillend opgevoed,zitten in een verschillende context en reageren daarom anders op prikkels.
Kunst is een mengsel te maken van beiden en ze op het juiste moment in te zetten.

Key in dit verhaal is ook empathie,u inleven zowel naar de ander,maar ook naar uw eigen functioneren in die toekomst. Als je jezelf,met wat verbeeldingskracht kunt voorstellen wat er gebeurt als…,dan heb je direct tientallen zaken te regelen.



4.Het goede nieuws?

De titel gaf aan “Zout tekort?Goed nieuws!”

Inderdaad,een mens is en blijft een economisch handelend wezen. De omstandigheden (geen zout op de wegen) zorgen voor zoveel ellende dat de kans bestaat dat men hieruit leert.

Schaarste is immers een belangrijke driver voor de bepaling van gedrag.
Wanneer iets schaars is is men bereid er ,vooraf ,een inspanning voor te doen .
Denk maar aan het kamperen aan de schoolpoorten,in 2005 was ik zelf de eerste door 28 uur op voorhand mijn plaats al op te eisen,blijkbaar contamineert dit,nu zitten ze er al een week op voorhand.

In een ander artikel (zie elders in deze blog:beslissen:ABCDE)beschreef ik een mindset die op een evenwichtige wijze zowel pro actieve freaks als negligente dromers kunnen hanteren,én tot resultaat komen.


Tot slot nog dit,de idee dat je heel wat zaken naar je hand kan zetten betekent ook dat je gelooft dat je zelf verantwoordelijk wil zijn voor je leven,in plaats van “ze” en “men’ wordt dit dan ‘we “ en “ik”!